Poniedziałek
Treści programowe: nabywanie coraz dojrzalszych kompetencji społecznych, budowanie własnego obszaru ja
Witamy Pszczółeczki po weekendowej przerwie 🙂
W tym tygodniu mieliśmy rozmawiać o tym, jak jesteśmy coraz starsi i samodzielni, o tym co z wiekiem w nas się zmienia a co pozostaje takie samo.
Poniedziałek:
1.Słuchanie opowiadania „Zuzia, Julka i wstrętne sznurowadła”
– uważne słuchanie opowiadania, odpowiadanie na pytania
– podejmowanie próby zawiązania sznurowadeł
Drodzy Rodzice, bardzo prosimy abyście przeczytali dzieciom opowiadanie a następnie zadali kilka pytań odnośnie tekstu:)
„Zuzia, Julka i wstrętne sznurowadła”
Zuzia i Julka to dwie najlepsze przyjaciółki, chociaż są do siebie zupełnie niepodobne. Zuzia często się zamyśla i wtedy zupełnie nie wie, co się wokoło niej dzieje. Julka zawsze pierwsza się do wszystkiego zgłasza i chciałaby być najlepsza.
Kiedy pani Walercia prosi, żeby coś opowiedzieć, to właśnie Julka wyciąga rękę do góry.
– Ja powiem! Ja! – woła.
– Juleczko – uśmiecha się pani Walercia – pozwól tym razem komuś innemu zacząć. Zuziu wiem, że masz w domu małego pieska. Jak go nazwałaś?
– Nazwałaś? – Zuzia nie dosłyszała pytania.
Przez to ciągłe zamyślanie się Zuzi wszyscy myśleli, że ona niewiele umie. Julka, chociaż niby ją zna, też często traktowała ją jak młodszą siostrę. A przecież Zuzia jest od niej starsza o całe trzy tygodnie!
Któregoś dnia Julka przyszła do przedszkola w nowych butach. Po południu, jak zwykle, dzieci zaczęły ubierać się, żeby wyjść na dwór. Julka włożyła nowe buty i … katastrofa! Okazało się, że nie wie, jak zawiązać sznurowadła! Próbowała tak, próbowała inaczej.
I nic.
– Dlaczego tu nie ma rzepów? Wssstrętne sznurowadła! Wssstrętne buty! – krzyknęła Julka i cisnęła nimi o ziemię.
Szmaciany piesek Bęcek bęcnął na podłogę, żeby przekonać się, czy buty są naprawdę takie okropne. Były całkiem ładne – czerwone. A „wssstrętne sznurowadła” miały wyhaftowane biedronki. Spróbował je zawiązać. Chciał sprawdzić, czy da radę. Ajajaj! Coś mu chyba nie wyszło. Zanim się obejrzał, leżał na podłodze cały zaplątany
w biedronkowe sznurowadła. Ratunku! Na pomoc! Zaczął się szarpać, ale było
coraz gorzej.
I wtedy ktoś go podniósł – razem z butem Julki – i delikatnie rozplątał zamotane sznurowadła. To była Zuzia! Uśmiechnęła się i zaczęła oglądać buty Julki.
– Mogę ci je zawiązać – powiedziała do Julki – Mama mnie nauczyła w zeszłym tygodniu.
Julka przez chwilę się boczyła, że tym razem to Zuzia coś umie, a nie ona. Ale potem szybko się rozchmurzyła, bo przecież naprawdę lubi Zuzię. I pobiegły razem bawić się
na dworze.
Tekst opowiadania pochodzi z „Książki 4-latka „Nowa Era”
Po odczytaniu opowiadania przez rodzica, spróbujcie odpowiedzieć na pytania:
– Jak miały na imię dziewczynki?
– Jaka jest Julka, a jaka Zuzia?
– Jaki problem miała Julka?
– Kto jej pomógł i w jaki sposób?
– Dlaczego Zuzia potrafi już wiązać sznurowadła, a Julka nie?
DRODZY RODZICE KOLEJNE ZADANIE DLA WAS:)
Pokażcie , jak należy wiązać sznurowadła, niech dzieci mogą samodzielnie podjąć próbę zawiązania tasiemki na kokardkę;)
3. „Olbrzymy i skrzaty” – zabawa organizacyjno -porządkowa.
Rodzic akompaniuje do zabawy na bębenku lub plastikowym pojemniku. Gdy gra wolno i głośno – dziecko chodzi, tupiąc, z rękami podniesionymi jak olbrzymy. Gdy gra szybko i cicho – dziecko chwyta się za kolana i pochylone porusza się po sali na palcach, drobnymi kroczkami jak skrzat.
4. Zadanie dodatkowe dla chętnych przygotowała Misiowa Mama:)
Czy w Twoim domku masz książeczki o zwierzątkach? Jeśli tak – poszukaj ich i obejrzyj/poczytaj razem z rodzicem przed pójściem spać:) Niech to będzie super zadanie na zakończenie jutrzejszego dnia 🙂
Do Dzieła Pszczółeczki 🙂